Bible

1 Սէրին հետեւեցէք, եւ հոգեւոր պարգեւներին նախանձաւոր եղէք. եւ մանաւանդ որ մարգարէանաք։ 2 Որովհետեւ լեզուներով խօսողը, մարդկանց հետ չէ խօսում, այլ Աստուծոյ հետ. որովհետեւ ոչ ով չէ լսում, բայց հոգով խորհուրդներ է խօսում։ 3 Իսկ մարգարէացողը, մարդկանց հետ շինութիւն եւ մխիթարութիւն եւ սփոփութիւն է խօսում։ 4 Լեզուով խօսողը իր անձն է շինում, իսկ մարգարէացողը եկեղեցին է շինում։ 5 Ես կամենում եմ որ դուք ամենդ լեզուներով խօսիք, բայց մանաւանդ որ մարգարէանաք. որովհետեւ աւելի մեծ է մարգարէացողը, քան թէ լեզուներով խօսողը, միայն եթէ թարգմանէ, որ եկեղեցին շինութիւն առնէ։ 6 Բայց հիմա, եղբարք, եթէ ձեզ մօտ գամ եւ լեզուներով խօսիմ, ի՞նչ օգուտ կտամ ձեզ՝ եթէ չխօսիմ ձեզ հետ կամ յայտնութիւնով, կամ գիտութիւնով, կամ մարգարէութիւնով, կամ վարդապետութիւնով։ 7 Այնպէս էլ անշունչ բաները որ ձայն են տալիս, թէ փող թէ քնար, եթէ ձայներով զանազանութիւն չանեն, ինչպէ՞ս կճանաչուի փողի փչելը, կամ քնարի հնչելը։ 8 Որովհետեւ եթէ փողն էլ անորոշ ձայն տայ, ո՞վ կպատրաստուի պատերազմի համար։ 9 Այսպէս էլ դուք, եթէ լեզուներով բանը յայտնի չասէք, այն խօսածն ինչպէ՞ս կիմացուի. որովհետեւ իբր թէ օդի մէջ խօսողներ կլինիք։ 10 Որովհետեւ այնքան այլ եւ այլ ձայներ կան աշխարհքումը, եւ նորանց ոչ մէկն էլ առանց նշանակութեան չէ։ 11 Արդ եթէ ես ձայնի զօրութիւնը չգիտենամ, ես խօսողին խուժ կլինիմ, եւ խօսողն ինձ համար՝ դուժ։ 12 Այսպէս էլ դուք, որովհետեւ հոգեւոր պարգեւներին նախանձաւոր էք, եկեղեցու շինութեան համար ջանք արէք, որ էլ առաւելանաք։ 13 Վասնորոյ լեզուով խօսողը, թող աղօթք անէ, որ թարգմանէ էլ։ 14 Վասնզի եթէ ես աղօթք անեմ օտար լեզուով, իմ հոգին է աղոթք անում. բայց միտքս անպտուղ է։ 15 Ուրեմն ի՞նչ է, աղօթք անեմ հոգով, աղօթք անեմ մտքով էլ. սաղմոս ասեմ հոգով, սաղմոս ասեմ մտքով էլ։ 16 Ապա եթէ դու օրհնես հոգով, նա որ տգէտի տեղն է բռնում ի՞նչպէս Ամէն ասէ քո օրհնութեանը, քանի որ չգիտէ թէ ի՛նչ ես ասում։ 17 Դու իրաւ որ լաւ ես գոհանում. բայց միւսը չէ շինվում։ 18 Գոհանում եմ իմ Աստուածանից, որ ձեր ամենիցն աւելի լեզուներով խօսում եմ։ 19 Բայց եկեղեցու մէջ աւելի կամենում եմ որ հինգ խօսք իմ մտքովը խօսիմ, որ ուրիշներին էլ բան սովորեցնեմ քան թէ բիւրաւոր խօսքեր լեզուներով։ 20 Եղբարք, մտքով տղայ մի լինիք. բայց չարութեան կողմանէ տղայ եղէք, իսկ մտքով կատարեալ եղէք։ 21 Օրէնքումը գրուած է, թէ Օտար լեզուներով եւ օտար շրթունքներով կխօսիմ այս ժողովրդի հետ. բայց եւ այնպէս ինձ ականջ չեն դնիլ, ասում է Տէրը։ 22 Ուրեմն լեզուներն նշանի համար են՝ ոչ թէ հաւատացեալներին, այլ անհաւատներին. բայց մարգարէութիւնը ոչ թէ անհաւատների համար է, այլ հաւատացեալների։ 23 Արդ եթէ բոլոր եկեղեցին մէկտեղ գայ, եւ ամենքը լեզուներով խօսին. եւ տգէտներ կամ անհաւատներ մտնեն այնտեղ, մի՞թէ չեն ասիլ թէ դուք գժուած էք։ 24 Բայց եթէ ամենը մարգարէանան, եւ մի անհաւատ կամ տգէտ գայ մտնէ, նա ամենիցը կյանդիմանուի, ամենիցը կքննուի։ 25 Եւ այսպէս նորա սրտի գաղտնիքը յայտնի կլինի. եւ ապա երեսի վերայ ընկած Աստուծուն երկրպագութիւն կանէ, խոստովանելով թէ արդարեւ Աստուած ձեր միջումն է։ 26 Ուրեմն ի՞նչ է, եղբարք. երբ որ մէկտեղ ժողովուիք, ձեզանից ամեն մէկը սաղմոս ունի, վարդապետութիւն ունի, յայտնութիւն ունի, լեզու ունի, թարգմանութիւն ունի. ամենը շինութեան համար լինի։ 27 Եթէ մէկը լեզուով խօսի, թող երկու, եւ եթէ էլ աւելի շատ՝ երեք լինեն. մէկը միւսից յետոյ. եւ մէկը թող թարգմանէ։ 28 Բայց եթէ թարգմանող չկայ, թող լռէ եկեղեցումը. թող իրան համար եւ Աստուծոյ հետ խօսի։ 29 Բայց մարգարէներից թող երկուսը կամ երեքը խօսին, եւ ուրիշները քննեն։ 30 Բայց եթէ մի ուրիշին, որ այնտեղ նստած է՝ յայտնութիւն լինի, առաջինը թող լռէ։ 31 Որովհետեւ կարող էք մէկ մէկից յետոյ ամենդ մարգարէանալ. որ ամենը սովորին եւ ամենը մխիթարուին։ 32 Եւ մարգարէից հոգիներն էլ մարգարէներին հնազանդում են։ 33 Որովհետեւ Աստուած խռովութեան Աստուած չէ, այլ խաղաղութեան, ինչպէս սուրբերի բոլոր եկեղեցիներումը։ 34 Ձեր կանայքը եկեղեցիներումը լուռ կենան. որովհետեւ նորանց հրաման չկայ խօսելու, այլ որ հնազանդ լինեն, ինչպէս օրէնքն էլ ասում է։ 35 Բայց եթէ մի բան կամենան սովորիլ, թող տան մէջ իրանց մարդկանցից հարցնեն. որովհետեւ կնկանն անվայել է եկեղեցում խօսել։ 36 Կամ թէ Աստուծոյ խօսքը ձեզանի՞ց դուրս եկաւ, կամ միայն ձե՞զ հասաւ։ 37 Բայց եթէ մէկը կարծէ՝ թէ նա մարգարէ է կամ հոգեւոր, թող գիտենայ ինչ որ գրեցի ձեզ, որ Տիրոջ պատուիրաններն են։ 38 Բայց եթէ մէկը տգէտ է, թող տգէտ լինի։ 39 Ուրեմն, եղբարք, ջանք արէք որ մարգարէանաք, եւ լեզուներով խօսելը մի արգելէք։ 40 Ամեն բան թող պարկեշտութեամբ եւ կարգով լինի։